Wie wil scheiden heeft steeds meer mogelijkheden. Sinds januari 1993 is het door een wetswijziging mogelijk dat gehuwden met inschakeling van slechts één advocaat via een gemeenschappelijk verzoekschrift bij de rechtbank hun huwelijk kunnen laten ontbinden. De “klassieke” procedure, waarbij de partners elk een eigen advocaat in de arm nemen en tot een door de rechter afgedwongen overeenstemming komen, is sindsdien niet meer de enige mogelijkheid. Als er geen diepe conflicten zijn, laten steeds meer echtparen de zaak thans afhandelen door één advocaat.

Nieuw daarbij is dat een alternatieve methode van geschiloplossing en met name overleg tussen partijen in de belangstelling komt. Hiervoor is nodig dat de advocaat over ruime ervaring beschikt en bereid is naar beide partijen te luisteren.

Het voordeel van echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek is dat partijen niet alleen gebruik kunnen maken van de professionele vakkennis die de advocaat heeft op het gebied van familierecht, zoals nodig is voor het indienen van een echtscheidingsverzoekschrift bij de Rechtbank, maar bovendien ook profijt hebben van de extra kennis die de echtscheidingsadvocaat heeft om partijen te kunnen laten komen tot een volwassen manier van conflictoplossing. Het allergrootste voordeel van deze vorm van zaaksbehandeling  is dat men met een zekere mate van berusting uit elkaar gaat. Dat komt niet alleen partijen zelf ten goede, maar juist ook de kinderen, die per slot van rekening niet om de scheiding hebben gevraagd.

De voordelen en nadelen van echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek zijn het best aan te geven in vergelijking met de “klassieke” procedure.

Voordelen zijn:

• Geen oorlog maar een volwassen manier van conflicthantering.
• Sneller en rechtvaardiger (rechtvaardiger omdat het belang van beiden gelijktijdig aan de orde is).
• Goedkoper (men betaalt éénmaal het tarief in plaats van twee maal).
• Directe communicatie (geen brieven over en weer, geen apart overleg).
• Geen onnodige escalatie.
• Maatwerk.
• De-juridisering van de geschillen.
• Behoud van de relatie als “ouders” (afgesplitst van de relatie als “gescheidenen”).
• Beide partijen beslissen zelf over wat er wel en niet gaat gebeuren in de toekomst.

Dat is dus anders dan bij de traditionele manier van scheiden. Hierbij bepaalt namelijk de rechter, als partijen er samen niet uitkomen, wat wel of niet kan en mag na de scheiding. Daar kunnen opnieuw problemen door ontstaan. Het voordeel van deze procedure is dat beide partijen achter het besluit staan.

Nadelen zijn:

• Partijen zullen zich kwetsbaar moeten opstellen en kunnen dat in geval van mislukking moeilijk terugdraaien.
• Bij mislukking kan de scheidingsbemiddelaar niet meer voor één van de partijen optreden. Ook een kantoorgenoot van de bemiddelaar kan niet meer optreden voor één van beiden.
• Wil echtscheiding via bemiddeling succesvol verlopen, dienen de echtgenoten zich te houden aan een paar basisregels. Deze zijn te verdelen in rechten en plichten.

De rechten zijn:

• De belangen van de ene echtgenoot tellen net zo zwaar als de belangen van de andere echtgenoot.
• Te allen tijde mag een partij advies inwinnen bij adviseurs: zoals een andere advocaat, een accountant, een psycholoog, een vriend etc. Dit kan de partij het gevoel geven dat hij of zij wel of juist niet op de goede weg is.
• Elke partij mag altijd stoppen en alsnog de beslissing aan de rechter overlaten. In de praktijk komt dit echter gelukkig zelden voor.

De plichten zijn:

• Partijen moeten bereid zijn echt te luisteren naar elkaar. De advocaat helpt partijen daarbij. De mening van de ene echtgenoot is evenveel waard als de andere.
• Partijen moeten bereid zijn de leiding van de bemiddelaar te aanvaarden. De advocaat kan partijen echter nooit tot iets dwingen. Loopt de het proces stuk dan volgt meestal alsnog een procedure, waarbij beide partijen een eigen advocaat in de arm nemen.
• Beide partijen moeten bereid zijn alle informatie over bezittingen en schulden aan de bemiddelaar mede te delen. Alleen dan is de bemiddelaar in staat om beiden goed te begeleiden bij het tot stand brengen van een eerlijke en juridisch verantwoorde regeling.

Scheiding van tafel en bed.

Hetgeen hiervoor is geschreven over echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek geldt evenzeer voor de scheiding van tafel en bed.